Oja, the game is on! Mijn eerste officieel sollicitatiegesprek is a wrap. Nu al zeker dat het een njet wordt (en ondertussen al is), maar het was toch een verrijkende ervaring. De zenuwen stonden niet hoog gespannen (de vacature had geen hoog droomjob-gehalte) maar toen ik eerst ondervraagd werd (wat is dit hier, een politie-onderzoek?) door een man in driedelig kostuum (en niet de vrouwelijke HR verantwoordelijke die mij beloofd werd en ik dus bijgevolg verwachtte), brak het spreekwoordelijke zweet me toch letterlijk uit. Niet dat ik aan mijn proefstuk toe was qua stressy situations: het gesprek had plaats op de Louizalaan (oela-la-la) om 14u in de namiddag, ik schrijf vorige week donderdag. Clevere peeps (actuele intellectuelen!) weten nu al waar dit naar toe gaat: ik geef u MIVB en begrafenis. Ja, toch wel! Dankzij mijn geniale planning was ik er (geniaal veel te) vroeg op voorhand maar de Louizalaan is geen boulevard om je te vervelen. Some windowshopping in mijn tailleur en hupla, zenuwen onder controle. Back to the shizzle: na de meneer-in-pak was het toch de beurt aan de HR-dame. Zij ging heel licht over mijn talenkennis (als in: geen test) en ook over mijn loon was ze niet veel zegs ("rond de ...." - boven of onder vind ik wel belangrijk om te weten). Tot slot heb ik ook nog even met een eventuele toekomstige collega gepraat. De leerrijkste babbel van de drie maar dan in omgekeerde zin: het overtuigde me nog meer dat ik daar niet op mijn plaats zou zitten. De functie en het bedrijf laat ik in het midden, het belangrijkste is dat we allebei beseften dat we niet op dezelfde pagina zaten.
Op naar het volgende! Woensdag heb ik een screen test bij een rekruteringsbureau, vrijdag weet ik of ik de eerste selectieronde van een vacature-met-een-hoog-droomjob-gehalte behaald heb. Spannende tijden, dat wel :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten