Daar zit ik momenteel op. Met massa's ups en downs - gelukkig meer ups dan downs. We zijn alweer een lesvrije en een lesweek verdere en ik weet bij God niet meer waar mijn hoofd staat. Dat ik niet alleen ben is gebleken uit een voorval vandaag: groepswerk gehad en geen enkel lid wist nog wat er twee weken geleden afgesproken werd. Zelfs geen virtueel bewijs te bespeuren, terwijl er toch altijd 50% van de bezetting een mini-laptop bij heeft. Verder ben ik ook 75 euro lichter (danku, De Lijn) wegens een groot misverstand (want dat is het altijd. En die mannen "doen ook maar hun job"). De keerzijde van de medaille (of eerder: de voorkant) is wel dat ik nu een pizzeria in Gent rijker ben in mijn kopje, dat dat kopje een tint of tien blonder is geworden en een meter of zeven korter. Frisjes aan de oren en ik moet nog wennen aan geen haar achter mijn oren, maar het gaat me wel af.
Werken is leuk als je weet dat er ontspannende vooruitzichten gepland staan, juist? Maar een mens moet niet gaan overdrijven. Zo heb ik een weekend in deze maand waar zowel vrijdag als zaterdag àls zondag een b-daybash gepland staan. Zo wordt ontspanning een beetje (bol)werken. Of toch bijna, want drinken en dansen zie ik mij op de echte werkvloer nog niet doen. Speaking of which, de recruiters blijven me heerlijk opbeurende mails sturen hoe leuk ze het wel vinden dat ik geïnteresseerd ben. Maar dat dit (en mijn profiel) niet voldoende is (zijn). En ik word heel veel (maar echt heel veel) succes gewenst.
Back to the Birth days en andere: verjaardagen en dergelijke ontspanning meer zijn ook een ware aanslag op mijn centjes (lees: sponsoring van mijn creators) en met de verre reizen en andere onvoorziene uitgaven (nogmaals: danku, De Lijn) op stapel, moet ik mijn reserve een beetje aanvullen, vrees ik. Waar ligt dat serveersteruniform?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten