Hobbies, elk mens heeft er wel minstens eentje. Sporten, koken, naaien, geen ding te gek of er bestaat wel een blog, groep, organisatie of andere uitlaatklep voor gelijkgezinden voor. Mijn nieuwste hobby is - netjes samengevat - "klooien met tweecomponentenlijm, wat kralen en cabochons" (voor zij die al niet meer kunnen volgen: dit zijn cabochons), in de hoop dat er iets draagbaars als resultaat uitkomt (denk: waarmee ik mezelf niet ophang of extra gaatjes in mijn oren prik). Juwelen, mensen, voor mocht het nog niet duidelijk zijn.
Waarom? Uit pure noodzaak eigenlijk: ik vind niet wat ik zoek. Elke zichzelf respecterende keten heeft in de winkel een schap vol oorbellen, ringen, kettingen, haarspelden, buikpiercings en andere aanverwanten en armbanden. En dan heb ik het nog niet over de winkeltjes die als hoofdbestanddeel dergelijke kleinoden verkopen. Maar ik moet al ver terug denken om een sieraad te vinden dat me overtuigd heeft om het te kopen, te dragen en vooral, te blijven dragen. Enter DIY Jewelry Store. Aangezien alles wat je zelf doet, beter is (*kuch*), heb ik mijn verjaardag aangewend als het perfecte excuus om in de wondere 'ik-maak-mijn-eigen-juwelen' wereld te stappen.
Nou, gaat niet van een leien dakje. De voorbereiding bestond uit een workshop oorbellen volgen en het kopen van een handboek. Stap twee is materiaal verzamelen: een-oog-slotjes, snoeren, parels, prenten, hangers, strikjes, lijm, rijgpennen, tangetjes, kralen; alles samen een aardige duit uit mijn zakje. Het aanwenden van de nakende verjaardag om een en ander financieel te dekken leek dan ook een mooi opvangnet.
De werkwijze zal ik jullie besparen. Denk aan veel gepriel (componentenlijm is pure chemie, pennen draaien doet pijn en laten we zeggen dat doseren nog niet mijn sterkste punt is). Het resultaat: zie hierboven. Een juweeltje? Ik onthou mij van elk commentaar.
Hoor ik daar het woord "bevlieging"?
